Uitstekende timing. Mijn halfbroer ging trouwen op 10 december 2017 en nodigde ons uit om mee te vieren in New York.
Echt? 10 december? Tiens, dat zou dan net buiten de schoolvakanties vallen. Maar dat is geweldig, dachten we stiekem. Want in de eerste helft van december vlieg je spotgoedkoop. Voor onze twee wildebrassen zou het meteen de eerste keer zijn in de stad die nooit slaapt en waar ik best veel familie heb. Jules en Luna-Marie waren toen zes en negen.
Volgens de directrice was het geoorloofd om weg te blijven van school om familiale redenen. Plusminus twee weken, min of meer gewettigd. In ruil beloofden we dat Jules de maaltafels zou oefenen tijdens onze lange metroritten. En belofte maakt schuld. De moeilijkste rekentafels (zoals zeven maal acht) werden afgedreund op de M-line van Manhattan naar Bushwick. Luidop en in het Nederlands. Negen maal zes is…(?) Vijf jaar later is onze zoon nog steeds een krak in wiskunde.
Buiten onze familiefeesten om, wilden we graag genieten van boeiende buurten en andere tegenpolen. Zo boekten we drie nachten in het Yotel in Hell’s Kitchen / Manhattan. Daarna verbleven we een weekje in een airbnb in Bushwick.
Yotel had ik gekozen voor de futuristische looks. Op Pinterest was ik gefascineerd geraakt door beelden van Japanse capsulehotels. In dichtbevolkte Japanse steden wordt kennelijk van de nood een deugd gemaakt. Ze springen daar extreem-efficiënt om met de peperdure vierkante meters… én het design ziet er héél cool uit. De capsules waarin je slaapt zijn eigenlijk niets anders dan gestapelde dozen, op en naast mekaar gepropt. Alle verhoudingen in acht genomen is zo’n capsule niet veel groter dan de cocon van een rups.
Toen ik (alweer op Pinterest) ontdekte dat er ook in Manhattan een capsulehotel was geopend, ging mijn hart meteen sneller slaan. Yotel was de naam… dat zouden we ff uitproberen! Gelukkig voor mijn reisgenoten was het geen plek waar je in afzonderlijke dozen slaapt, maar in een heuse hotelkamer / familiekamer in ons geval. En niet eens zo klein, als je de doorsnee New Yorkse woonruimte als referentie neemt.
Waarom wordt Yotel dan toch een capsulehotel genoemd?
Door de geweldige looks, vermoed ik. Het interieur is strak en even verrassend als in een Apple Store, maar dan wel met gezellige accenten. De toonaangevende kleuren zijn Apple-white en retro-paars, maar die worden aangevuld met bohemian stuff. De check-in gebeurt automatisch aan een futuristische booth met neonletters. En verder is er een schattige robot die je bagage bewaakt en gaat ‘opvissen’. Op het moment dat je een echte mens zou nodig hebben… aan de bar, bijvoorbeeld, of als er iets zou mislopen met de automatische check-in, dan krijg je ook echt vriendelijke mensen te zien.
Op 20 juli 2018 verscheen mijn reportage over New York (en Yotel) in De Standaard:
Yotel vervult een missie in New York. In hun flagship hotel laten ze zien dat technologie best zacht en aaibaar kan zijn. Het buzzword is ‘Apple White’. Strak, maar niet eentonig. Want er zijn leuke gadgets die het witte decor ontmaagden, zoals Marokkaanse poefs, weelderige mini-boompjes en betaalbare cocktails. Hier komt de wind uit Silicon Valley.
Compact
We hadden tien dagen New York voor de boeg, voor vakantie en een familiebezoek. Tussen de plannen door kwam er een vaag idee door m’n hoofd spoken: ik had ooit een robot-achtig hotel op Pinterest gezien: Yotel, geïnspireerd op de Japanse capsulehotels, maar dan met échte kamers. Je slaapt er dus niet in een doos (of doodskist), maar in een compacte hotelkamer met een ‘Apple White’-uitstraling.
Nu goed, onze twee onstuimige kinderen reizen mee naar New York en zij hebben echt wel speelruimte nodig. Met hen erbij zou compact misschien wel een beetje ‘krap’ zijn? En zo kwamen we netjes tot een compromis: drie dagen Yotel en verder ook een airbnb met veel ruimte voor de wildebrassen onder ons. Ik had het hotel gekozen, dus ging mijn man op zoek naar een tweede adresje.
“We gaan naar Bushwick in Brooklyn”, zo stelde mijn man onze airbnb voor. “Dat lijkt echt wel een goeie buurt, met een supersnelle metrolijn naar Manhattan.”
We troffen daar een ruim appartement met twee slaapkamers en het bleek niet eens zo duur te zijn. Wat een mazzel, dan hou ik meer dollars over om te shoppen. Dat vind ik echt handig. In de stad van Marc Jacobs, yes!
Op slag verliefd
Toen ik Bushwick googelde, voelde ik meteen liefde op het eerste gezicht. Ik moet wel even meegeven dat ik van ruige buurten hou. Buurten die nog niet ontdekt zijn door hipsters. Waar je wel al een skateshop hebt, maar nog nergens een latte kan drinken. Hoewel… je weet dat die coffeebar er snel zal komen. Misschien wel te snel.
Ik was benieuwd: in welke tussenfase zou Bushwick zitten? Het bleek een Hispanic community te zijn, waar je de allerbeste guacamole vindt, buiten Mexico, neem ik aan, en waar slechts 9% van de bevolking uit blanke Amerikanen bestaat, voornamelijk yups en hipsters en eventueel nieuwe wereldburgers waarvoor we nog een term moeten bedenken.
Feit is wel dat deze 9% snel zal verdubbelen en misschien wel verdrievoudigen. Want ik kwam direct al een paar coole reportages van The New York Times tegen: ze schrijven de buurt de hemel in. Dat is wel nog maar heel recent begonnen. Laten we hopen dat de gentrification goed afloopt, met een win-win voor iedereen.
Neon M&M’s
Maar eerst Yotel: daar brengen we onze eerste dagen door en daar ging ik over schrijven, dat was de opdracht. De buurt rond Yotel is misschien niet zo bloedstollend, maar het design en de looks van het hotel zijn dat wel… bloedstollend en ook nog eens futuristisch met een Robot die je welkom heet.
Neem er even de kaart van Manhattan bij en dan zie je dat Yotel zich in het epicentrum van de heksenketel bevindt. Dit is Midtown Manhattan: de ideale locatie om de klassiekers en highlights te bezoeken en dat laatste mag je letterlijk nemen.
Times Square is maar twee blokjes van Yotel verwijderd en daar wil onze zoon dolgraag naartoe. De eerste avond al. Jetlag of niet.
Wat ik dan weer zo boeiend vind aan New York: dat is dat zelfs de clichés verrassend blijven. Op het al zo kitscherige Times Square heb je de über-kitsch van M&M’s World. De kleurrijkste snoepjes ter wereld stromen hier door gigantische buizen, over de drie verdiepingen heen, langs liften, boven en onder roltrappen.
Op het gelijkvloers stromen alle M&M’s dan samen tot één reusachtige Wall of Chocolate. 72 buizen en 72 verschillende kleuren. Zo zie je meteen welke vrolijke kleuren er allemaal bestaan op de Amerikaanse snoepjesmarkt. Een ware bedreiging voor de volksgezondheid. Dit is zodanig over-the-top dat je het wel leuk moet vinden. Of weird. Om een maf verhaal af te sluiten heb je dan de M&M’s colour mood analyser. Mijn dochter kreeg de diagnose ‘mintgroen en bang voor spoken’. Wat klopt als een bus.
Een ander cliché waar onze kinderen naar uitkeken, dat waren de dog walkers in Central Park. Studenten, would-be acteurs en freelancers die een cent bijverdienen door de viervoeters van iemand anders uit te laten. Die wilden ze zìèn. Alleen zijn die in het echt minder stuntelig dan wat mijn dochter zich herinnerde uit The New Nanny. We zagen ook dat de meeste dog walkers slechts een vijftal hondjes bij zich hadden, geen dertien.
Central Park is natuurlijk een toplocatie als je met kinderen op stap bent. Vanuit Yotel was het een fikse wandeling van 17 straatblokken om het zuidpuntje van het park te bereiken. De zuidkant is trouwens de meest kindvriendelijke kant van Central Park: daar heb je de Carrousel, de schaatsbaan en de dierentuin. En speeltuinen? Die heb je doorheen het hele park. Misschien wel meer dan twintig in totaal.
Doe mij maar een Cosmopolitan
Het zou natuurlijk een understatement zijn om Yotel alleen maar te zien als een prima uitvalsbasis. Het hotel heeft een missie… het design doet je nadenken over de toekomst, daar is geen flyer voor nodig. What you see is what you get. Je krijgt alles wat je nodig hebt, maar niets wat niet nodig is.
Het is een onberispelijk strak ontwerp, geen mikmak, maar toch fusion. De designers hebben twee stijlen in mekaar laten overvloeien: er is de compactheid uit de Japanse capsulehotels, maar dat wordt gepimpt met iets als glamour… maar dan niet dikkenekkerig, en zeker niet patserig. Eerder de sfeer van een chique luchthaven. Droom even weg en denk aan een elegante loungebar waar de jetset van deze wereld op adem komt… tussen twee vermoeiende vluchten in. Members only.
Zo is Yotel: het is een hotel met een airport-uitstraling, stijl Singapore Airlines: met lage loungebanken en een iets te fel verlichte bar. Zo staat hun exclusieve Gin in het licht… (werkelijk in het licht van de LED-strips). De staff ziet er ontspannen uit, ze shaken cocktails met de glimlach. Niks fake. Het team bestaat hier uit mensen en robots. En iedereen is even sympathiek.
Kogelgaten
Toen we uitcheckten hebben we de Chef-Robot leren kennen: Yobot hield onze bagage bij, toen we nog even de stad in wilden. Daarna namen we een taxi naar Bushwick, een nieuw avontuur tegemoet: met hiphoppers, graffiti en de lekkerste taco’s.
Met de taxichauffeur hebben we het nog even over koetjes en kalfjes. Ja, we gaan echt naar Bushwick. Klopt, ja, we gaan daar echt vakantie nemen. Nee? Hoezo? Lege kogelhulzen op straat?
Rapper Jay-Z is opgegroeid in de buurt en noemt het daar ook al gevaarlijk. Maar rappers overdrijven in hun songs.
www.yotel.com
Te ontdekken in de buurt van Yotel en verderop
Yotel ligt aan de westelijke kant van Midtown Manhattan, gekend als Hell’s Kitchen.
Hier woont de grootste holebi-gemeenschap van New York, vandaar de vele gay bars en er is ook een straight friendly boetiekhotel: The Out (holebi’s zijn de ’target’, maar iedereen is welkom).
Hell’s Kitchen is de hemel op aarde voor foodies: de grote namen zijn Chelsea Market (voor wie zelf gaat koken) en de Food Court van Gotham West Market.
Yotel ligt op wandelafstand van Times Square en Broadway. Central Park is een fikse wandeling. Er is wel een kleiner park in de buurt van Yotel: Bryant Park.
Central Park kan je combineren met cultuur en musea:
- The American Museum of Natural History
- The Metropolitan Museum of Modern Art (MoMA)
- Guggenheim Museum
Fijn met kinderen:
- Rose Center for Earth and Space
- The High Line: park aangelegd op een oude spoorlijn, meer dan twee kilometer lang, Meatpacking District
- Cupcake Tour, ondermeer in Greenwich Village
- M&M’s World
- Twee geweldige Legowinkels om in te verdwalen, net als in het echte Legoland (er is er één vlakbij het Rockefeller Center, de andere is in de buurt van het Strijkijzergebouw, 5th Avenue)
Print-versie in De Standaard van 20 juli 2018:
